این سفر از ویلاگسل آغاز شده و از میرامار و چوئلی چوئل و... می گذرد تا به به تماکو و لاتارو و مالکو در شیلی میرسد و در انتها از لیما و سن کریستوبال می گذرند و آلبرتو در کاراکاس به خاطر پیدا کردن کار ماندگار شده و ادامه ی سفر به چه واگذار می شود...

«ارنستو چه‌گوارا» در 14 ژوئن 1928 در «روزاریو» دومین شهر مهم و بزرگ آرژانتین به دنیا آمد. در خانواده‌ای ممتاز از تبار اسپانیایی و ایرلندی كه گرایش‌های سیاسی چپ داشتند، بزرگ شد. «ارنستو» بزرگ‌ترین فرزند خانواده بود. در سال 1953 از دانشكدهء پزشكی فارغ التحصیل شد و سپس سفر به دیگر كشورهای آمریكایی را آغاز كرد، سفری كه نقطهء عطفی در زندگی او بود.

مجلهء تایم چه‌گوارا را جزو یكی از صد چهرهء تاثیر گذار در قرن بیستم انتخاب كرده است.

«چه» می‌توانست همچون بسیاری از فارغ التحصیلان رشتهء پزشكی در گوشه‌ای از دنیا برای خود مطبی دایركند، اما روح عصیانگرش او را واداشت تا به یاری همنوعانش درمناطق استبداد زدهء آمریكای لاتین بشتابد. زمانی كه چه‌گوارای جوان و دوست همراهش «آلبرتو گرانادو» با موتورسیكلت از ردهء خارج توترون 500 مدل 1939، كه تنها به بهای چند پزوی ناچیز خریداری شده بود، قصد سفر به دور آمریكای لاتین را جهت درمان بیماران جزامی كرد آمریكای سرخ لاتین در زیر چكمه‌های سنگین امپریالیسم جان می‌داد، اما نه «چه» و نه «آلبرتو» هیچ كدام از این حقیقت تلخ آگاهی نداشتند.آن‌ها تنها می‌خواستند مناظر بكر قارهء پهناورشان را از نزدیك ببینند و به كمك بیماران جزامی بشتابند، سفری كه پایانش به گونه‌ای دیگر بود و باعث تولد انسان‌هایی شدكه اكنون نام آن‌ها را مترادف با انقلاب به كار می‌برند.و این مسیر مسافرت چه و آلبرتو در طول 8 ماه است برای اطلاعات بیشتر پیشنهاد می کنم کتاب خاطرات سفر با موتورسیکلت را بخوانید

 

و این هم مسیر آخر چه گوارا با هواپیمای باری اسب های مسابقه از میامی به کاراکاس که یک ماه طول کشید به علت خرابی هواپیما و از آنجا هم به بوینس آیرس برگشت و به این سفر 8 ماهه پایان داد.

مستوره درگزی