سرزمین ماچوپیچو

یکی از معروف‌ترین آثاری که در کشور پرو وجود دارد و هر سال هزاران گردشگر را به آنجا می‌کشاند، بلندی‌های ماچوپیچو است. در آن منطقه آثار نادری از زندگی سرخپوست‌های آمریکای لاتین کشف شده است اما برای رفتن به پرو لازم نیست حتما به آمریکای لاتین سفر کنید. برای دیدن پرویی که نه سرخپوست دارد و نه بلندی‌های ماچوپیچو، کافی است به سمت شاهرود بروید. از شاهرود به جای ادامه مسیر در جاده اصلی که به سمت سبزوار و مشهد می‌رود باید به سمت شمال شرقی حرکت کرد تا بعد از بسطام و قهج، سر و کله تابلوی پرو در کنار جاده پیدا شود. در شمال پرو، کوه زرینکمر قرار دارد و این روستا از شرق به سیاهکوه می‌رسد.

پرو 3هزارنفر جمعیت دارد. هر چند اثری از ماچوپیچو در آن نیست، می‌توان از دو قلعه تاریخی و امامزاده روستا بازدید کرد. افزون بر آنکه با کمی فاصله گرفتن از پرو می‌توان به بسطام رفت و سری به مقبره بایزید بسطامی زد یا به قلعه‌نو خرقان رفت و از مقبره ابوالحسن خرقانی بازدید کرد که در همان نزدیکی قرار دارد. البته بیشتر افرادی که از پرو می‌گذرند، آنانی هستند که قصد سفر به جنگل ابر را دارند. روستای ابر درست در نقطه مقابل پرو است. برای رسیدن به ابر باید از همان جاده جدا شد و مسیر خاکی را ادامه داد تا منظره حاشیه کویر تبدیل شود به چشم‌انداز سرسبز جنگل و کوه.