روستای گردشگری بندری 2500 ساله تیس در سیستان و بلوچستان (چهار بهار)

بندر قدیمى تیس سابقه‏ اى چندین هزارساله دارد. قدمت این روستا را 2500 سال برآورد می کنند و نام آن در کتاب‌های مربوط به فتوحات اسکندر مقدونی به عنوان «تیز» مشهور بوده که به مرور زمان به تیس تبدیل شده است. در آثار مورخین و جغرافی‌دانان دوره اسلامی از جمله «مقدسی» (مورخ سده چهارم ه ‍ .ق) از آن به عنوان «بندر تزیا» یا «تسی»، یاد شده، که در مسیر راه دریایی کرانه‌های جنوبی ایران قرار داشته است و مرکز تجارت شکر ایالات مکران و گندم سیستان بوده است.

بندرکهن و سالخورده تیس که در سده های نخستین  اسلامی به آن تیز می گفتند، در دهانه خلیج چابهار واقع شده که در یک سوی این دهانه بندر چابهار و در سوی دیگر بندر کنارک وجود دارد .این روستا دارای 27 اثر ثبت شده و جز روستاهای هدف گردشگری و روستای باستانی می باشد . این روستا در زمانهای قدیم مرکز تجاری و تنها منطقه ای بوده که آب شیرین، بندر و اسکله بوده است .

آدرس :

واقع در 8 کیلومتری شهرستان چابهار در سمت شمال شهر چابهار واقع شده است

سکونتگاه جن‌ها در سیستان!

تیس، امروز روستایی است که در محدوده منطقه آزاد چابهار قرارگرفته و در مسیر ارتباطی جابهار- کنارک به عنوان یک مقصد گردشگری شناخته می شود. با قلعه ها، قبور و چاه های باستانی که از وجود تمدنی بسیار قدیمی حکایت می کنند. رودخانه‌ «لاوری» از میان‌ روستا می‌گذرد و «خلیج‌ چابهار» در غرب‌ آن‌ قرار دارد. با تمام این ها، تیس یک روستای کوهپایه ای به شمار می آید.

سکونتگاه جن‌ها در سیستان!

 

کجا برویم؟

در سفر به تیس می توانید «پیل بند» و «غارهای بان مسیتی» و نقاشی های عجیب و غریب آن را ببینید. چاه باستانی «تیس کوپان» و گورهای مرموز «تپه نهادی» و قلعه پرتغالی ها هم از جاذبه های گردشگری این روستا به شمار می آیند که دیدن آنها خالی از لطف نیست. بله! قلعه پرتغالی ها! این قلعه البته هیچ ارتباطی به قلعه پرتغالی های هرمزگان ندارد. در جنوب ایران قلعه های زیادی وجود دارد که بانیان آنها پرتغالى‏ها بوده اند. این کشور نخستین كشور استعمارگرى بود كه در سال 912 ه.ق (1506م) به دریاى مكران حمله كردند و به فرماندهى آلبوكرك بر چابهار و تیس تسلط یافتند و تا سال 1031 ه.ق چیرگى خود را حفظ كردند. انگلیسى‏ها بعد از پرتغالى‏ها در قرن 17 میلادى و در سال 1616م. (1026ه.ق) به این منطقه وارد شدند.

سکونتگاه جن‌ها در سیستان!

معماری بنا به ویژه اتاق‌ها و ایوان‌ها به کاروانسرای شاه عباسی بیستون شباهت دارد. در سه طرف حیاط، حره‌ها و اتاق‌هایی قرار دارند. آثار دو برج بزرگ در طرفین ساحلی بنا دیده می‌شود. برج سمت راست شامل یک اتاق، ایوان و شاه‌نشین است که بر روی هرمی مکعب مستطیل، پی‌سازی شده و یک برج با منار بر روی آن قرار گرفته است. مصالح به کار رفته در ساخت قلعه شامل آجر، سنگ و گچ است. آثار و تزییناتی از آجر و سنگ نیز، در اطراف گلدسته‌ها باقی مانده است. مناره مذکور با ارتفاع 5/6 متر کاربرد دیدبانی داشته و برد دهانه خلیج تیس اشراف دارد. سبک معماری و نوع مصالح به کار رفته در مناره به سبک سلجوقی است. تعمیرات بعدی آن به سبک صفوی و قاجاری صورت گرفته است. آثاری از بقایای آب‌انبارهایی از سنگ و ساروج و گچ نیز قابل مشاهده است.

سکونتگاه جن‌ها در سیستان!

در بیرون دیوار بلند قلعه، آثار چاهی به جا مانده که در سنگ و صخره کنده شده و لبه آن با استفاده از سنگ و ساروج محکم شده است. در سقف قلعه از چوب‌هایی استفاده شده که از نقاط دیگر آورده شده‌اند. تزیینات دور منار و آجرچینی به سبک تزیینات مناره‌های دوره سلجوقی است.

 

قلعه بلوچ گت: قلعه بلوچ گت هم یکی دیگر از قلعه هایی است که می توانید آثار آن را بر بالای کوهی مرتفع ببینید. در داخل قلعه، بقایای دو مقبره هرمی برجسته از سنگ و ساروج و مشابه مقابر اسلامی دیده می‌شود. آثاری از حصار و باروی قلعه نیز، در پیرامون محوطه اصلی و اطراف دژ فوقانی به جا مانده است. چندین چاه به منظور تأمین آب مورد نیاز، در صخره حفر شده‌اند. در روی قلعه آب انبارهایی از سنگ و ساروج و گچ، در درون صخره تعبیه شده که آب مورد نیاز را از پای قلعه به داخل این آب انبارها هدایت می‌کرده‌اند. این قلعه دارای موقعیتی ممتاز با دید کافی به دریا و دور از دسترسی مهاجمان بوده است.

سکونتگاه جن‌ها در سیستان!

غارهای بان مسیتی: در دامنه کوه شهباز بند، یک غار طبیعی و دو غار مصنوعی در کنار هم واقع شده‌اند. مجموعه این غارها، در زبان محلی به نام «بان مسیتی» نامیده می‌شوند. غار اول، طبیعی و به صورت نیم دایره است که با تراشیدن دیواره کوه، داخل غار و دهانه آن توسعه پیدا کرده است. درون غار مقبره کوچکی با دیواره‌های گچی و سفید رنگ وجود دارد که گنبدی کوچک بر فراز آن احداث شده است. در ورودی مقبره رو به دره تیس و به موازات دهانه ورودی غار واقع شده است. بر روی دیواره‌های مقبره با جوهر قرمز و بنفش خطوط و علاماتی نقش گردیده که به خط گجراتی و هندی شبیه است.

سکونتگاه جن‌ها در سیستان!

یک غار مصنوعی در سمت راست غار طبیعی به فاصله هفت قدم قرار دارد که آثار تراش به خوبی در آن آشکار است. دهانه مخروبه آن، هشتاد سانتی‌متر ارتفاع دارد و سقف آن کوتاه است. به فاصله 50 متر در سمت چپ غار اصلی، غار سوم قرار دارد که طول دهانه قوسی آن حدود 20 متر است. ظاهراً این غارها جزو یک واحد تأسیساتی ساختمان بوده و به منزله حجره‌ها و توقفگاه‌هایی برای معبد یا پرستشگاه بوده است. از سطح زمین تا دهانه غار، پله‌کانی وجود داشته که آثار آن باقی مانده است.

سکونتگاه جن‌ها در سیستان!

کوه و دریا: دور تا دور تیس را ارتفاعات‌ شهباز و لاوری‌، احاطه‌ کرده‌ اند‌ و کوه های مینیاتوری این روستا یکی از دیدنی ترین و منحصر به فردترین جاذبه های گردشگری آسیا به شمار می رود.

ساحل تیس به دلیل آنکه عمق آب تا فاصله صدها متر تقریباً یکسان و کمتر از قد طبیعی انسان است، ‌موقعیت منحصر به فردی دارد. سدهای تیس در دو طرف دماغه قراردارند که قلعه تیس بر روی آن واقع است. آثار این سدها به ارتفاع 20 سانتیمتر باقی است و در ساخت آنها از سنگ های تراشیده شده و سنگ های دریایی تیز و بلند ملات ساروج استفاده شده است. تقریباُ این سد ها هشت متر ارتفاع داشته‌اند که 6/4 متر آن به مرور زمان در زیر ماسه های ساحلی مدفون شده است. انتهای یکی از آنها به کوه پیل بند و دیگری به کوه شهباز بند منتهی می شده که به عنوان مانعی از هدر رفتن آب شیرین ناشی از باران جلوگیری می‌کرده‌اند.

سکونتگاه جن‌ها در سیستان!

بد نیست بدانید که در مسیر جاده کنارک و چابهار و در 9 کیلومتری شهر و در داخل محدوده سازمان، ‌ساحل تیس با آلاچیق و ‌سینمای روباز و رستوران محوطه اقامتی دلپذیری را فراهم آورده است.

 

چه بخریم؟

اگر گذارتان به تیس افتاد فراموش نکنید که از صنایع دستی این روستا سوغات ببرید. صنایع دستی این روستا سوزن دوزی است و علاوه بر آن، آبزیان تاکسیدرمی شده، ادویه محلی، گل رس گل‌افشان، حصیرهای بافته شده، انواع و اقسام زیورآلات زنانه (که از گوش ماهی یا صدف‌های ریز تولید می‌شوند) و خوراکی‌های محلی هم از دیگر سوغات این شهر هستند.

 

مديرعامل سازمان منطقه‌ آزاد چابهار با اشاره به وجود جاذبه‌هاي گردشگري، بويژه اكوتوريسم در اين منطقه، گفته است به‌زودي با همكاري كميته‌ ملي طبيعت‌گردي، باغ پرندگان در باغ تيس راه‌اندازي مي‌شود تا گردشگران و مردم منطقه از آن استفاده كنند.‌

به گفته شهباز يزداني افزايش 4 برابري ورود گردشگر به چابهار در نوروز، در مقايسه با سال‌هاي گذشته به دليل وجود جاذبه‌هاي گردشگري فراوان اين منطقه است.

به گفته مديرعامل منطقه‌ آزاد چابهار استفاده از انرژي‌هاي نو ازجمله انرژي خورشيدي و باد در قالب پروژه​هاي قابل انجام هم مي‌تواند به حفظ محيط زيست كمك كند و هم زمينه‌اي براي جذب گردشگر به منطقه باشد./ ايسنا

چه بخوریم؟

برای خورد و خوراکتان هم در تیس می توانید سراغ غذاهای محلی این روستا بروید و قلیه ماهی، پکوره، شیلانچ، مربای خرما، حلوای خرما، میگو پلو و سبزی پلو با ماهی را امتحان کنید.

دهكده صيادي تيس در ضلع شرقي و در محدوده منطقه آزاد، در فاصلة 9 كيلومتري شمال شهر چابهار قرار گرفته است. قدمت آن به 2500 سال قبل مي‌رسد و در كتاب‌هاي فتوحات اسكندر مقدوني به عنوان «تيز» مشهور بوده و به مرور زمان به تيس تبديل شده است.

تيس قبلاً بندر تجاري فعالي بوده كه به وسيلة مغول‌ها ويران شده است. در دهكده تيس هنوز هم بعضي از آثار ويراني‌ها برجاي مانده است. اين روستا پس از چابهار و كنارك، پرجمعيت‌ترين و آبادترين منطقه نوار ساحلي بلوچستان محسوب مي‌شود.

قلعة پرتقالي‌ها
اين بناي تاريخي قبل از پاسگاه انتظامي، روبروي جادة تيس، بر روي تپه‌اي در 9 كيلومتري چابهار قرار دارد و مشرف بر خليج چابهار، روستا و بندر صيادي تيس است. اين قلعه داراي حصاربند قلعه و دو برج است كه در محوطه‌اي به طول 54 و عرض 26 متر ساخته شده است. در ورودي آن كه در حال حاضر قسمتي از سردر و طاق‌هاي جانبي‌اش باقي مانده، داراي هشتي وسيعي است كه در قسمت شمال شرق قلعه قرار دارد. اين قلعه يكي از مستحكم‌ترين قلعه‌هاي بلوچستان است و در جوار آن، كوهي موسوم به «فيل‌بند» واقع شده است.

امامزاده سيد غلامرسول
در حاشية شرقي چابهار، بعد از ميدان شيلات‌، بناي گنبددار سفيد رنگي با قامتي بلند به سبك معماري هندي جلب‌نظر مي‌كند، كه قدمت آن به دوران تيموري مي‌رسد. اين بنا، مدفن يكي از سادات به نام سيد غلامرسول است.

تالاب ليپار
بعد از روستاي رمين در 15 كيلومتري چابهار، در مسير جاده ساحلي چابهار ـ گواتر، تنگه‌اي صخره‌اي مشرف به دره‌اي سرسبز و زيبا قرار دارد كه از بالاي آن روستاي ليپار در ميان سبزه‌زارها پيداست. در ميان دو كوه كه فاصلة چنداني با هم ندارند، آب‌بندي ايجاد شده كه آبهاي سرگردان اطراف را در خود جمع كرده و به آبگيري به طول 14 كيلومتر تبديل شده است. در اين آبگير انواع بوته‌ها و درخچه‌هاي «گز» و «چش» با چشم‌اندازي زيبا، منطقه‌اي بكر با اكوسيستم خاصي را به وجود آورده است. پرندگاني چون چنگر، فلامينگو، كشيم، حواصيل‌هاي سفيد و خاكستري، طاووسكن، باقرقره، تيهو، جيرفتي، عقاب دشتي، خوتكا و دلينجه زيبايي زايدالوصفي در منطقه به وجود آورده‌اند.

احل صخره‌اي
در كناره‌هاي درياي‌عمان و در قسمت جنوبي شهرستان چابهار،‌صخره‌هاي بزرگي در اثر پيشروي آب دريا و فرسايش سنگ‌هاي رسوبي به وجود آمده كه چشم‌انداز زيبايي را تشكيل داده است. اين بخش از سواحل را به خصوص در هنگام غروب آفتاب مي‌توان به عنوان يكي از ديدني‌ترين سواحل جنوبي ايران نام برد، زيرا با ديواره‌هاي صخره‌اي و مناظر دلنشين مانند آكواريومي طبيعي با انواع ماهي‌ها و زمين هموار،‌ بينندگان را به شگفتي و تحسين وا مي‌دارد.

لاچيق‌هاي ساحلي تيس
اين آلاچيق‌ها در پلاژ كنار ساحل خليج چابهار، در مسير جاده كنارك ـ‌ چابهار است و در 9 كيلومتري چابهار واقع شده‌اند و به وسيلة جادة ساحلي آسفالته به جاده اصلي متصل مي‌شود. اين مكان، تفريحگاهي با چشم‌انداز مناسب براي گردشگران محسوب مي‌شود و با غذاخوري و چايخانه آمادة پذيرايي از مسافران است.

گل افشان
در شمال غرب چابهار و در 20 كيلومتري روستاي كهير در دشت وسيعي به همين نام كه در مسير جادة تنگ ـ‌ گانگ واقع شده است، پديدة‌ طبيعي گل‌فشان وجود دارد كه نام محلي آن «بولوبولو» است. اين پديده با پرتاب گل و همراه با متساعد شدن گاز از اعماق زمين، نظر هر بيننده‌اي را به خود جلب مي‌كند. اين گل‌فشان در ساليان متمادي با پرتاب گل به اطراف خود، تپه‌اي بوجود آورده است كه هيچ‌گونه‌اي از گياهان در آن رشد و نمو نمي‌كند.

تمساح پوزه كوتاه
تمساح (كروكوديل) پوزه كوتاه، برجسته‌ترين موجود حيات‌وحش منطقة آزاد چابهار است كه به طور طبيعي در اين منطقه زندگي مي‌كند. زيستگاه اصلي اين تمساح كه به نام محلي، «گاندو» خوانده مي‌شود، حدود 380 هزار هكتار مساحت دارد كه بخشي از آن در چابهار و بخش ديگري نيز در شهرستان ايرانشهر قرار دارد.

هم اكنون طرحي به نام گاندو در اين مناطق در دست اجرا است تا براي نخستين بار در كشور، تمساح پوزه كوتاه،‌ حفظ و تكثير شود. اين نوع تمساح از نادرترين انواع تمساح در جهان است كه در رودخانه‌هاي سرباز و باهوكلات زندگي مي‌كند.

بيشتر اين تمساح‌ها در بركه‌هاي ميان راسك و باهوكلات و باتلاق‌هاي دالگان و كلاني متمركز هستند و تنها تمساح ايران است كه داراي ارزش ملي و بين‌المللي است. طول اين جانور تا 4 متر مي‌رسد و در حدود نيمي از كل بدن آن را دم قوي اين حيوان تشكيل مي‌دهد.