مراسم قاليشويان مشهد اردهال

هنگامی که در سال ۱۱۶ه. ق مردم فین و دوستان علی بن محمدباقر خبر محاصره او را توسط عمال حکومت بنی امیه شنیدند بلافاصله چوب به دست  به سمت اردهال حرکت کردند ، اما زمانی رسیدند که او کشته‌شده بود. آنها حضرت را در قالی می‌پیچند و در نهر آبی که در آن نزدیکی است، شستشو می‌دهند و به خاک سپردند. در مراسم قالی شویان اهالی فین به یاد حوادث و رویدادهای مربوط قالیچه ای را به عنوان نماد قالی غرقه در خونی که امامزاده درآن پیچیده شده بود را شست و شو می‌دهند

يك هفته پيش از مناسك قاليشويان، معمولا در نخستين جمعه از فصل پائيز، مراسم جار در كاشان بر گزار مي‌گردد.اين جمعه روز فراخواني مردم به مراسم قالي‌شويي در مشهد اردهال است.جمعه جار پيام‌آور فرا رسيدن سالروز شهادت شهيد دشت اردهال، امامزاده مظلوم ، حضرت سلطان علي بن امام محمدباقر (ع) و روز موعود براي گرد همايي است.

هر سال در روز جمعه جار، چند جارچي در محلات فين و محله بازار كاشان و روستاي خاوه از روستاهاي كاشان راه مي‌افتند و گشت‌زنان به روش و سنت آبا و اجدادي خود با بانگ بلند و آوازي خاص ندا در مي‌دهند و مردم را از فرا رسيدن روز موعود قاليشويان و هفته زيارت امامزاده سلطان علي آگاه مي‌كنند.
يك تخته قالي پيچيده شده را كه رويش يك تكه پارچه سبز كشيده‌اند، از داخل حرم امامزاده بيرون مي‌آورند و به بزرگان مي سپارند.جوانان با ديدن قالي به شور و هيجان مي‌آيند و با بانگ و فرياد يا حسين، يا حسين  براي بدست آوردن قالي به سوي آن هجوم مي‌آورند و آن را از بزرگان مي‌گيرند . جوانان در پناه انبوه مردان چوب به دست (چوب به عنوان سلاح رايج در آن زمان بوده است) قالي را از ميان جمعيت مي‌گذرانند. در پيشاپيش دسته ، مردي سوار بر اسب با خود يك جانماز ترمه را بر روي شانه حمل مي‌كند و در پي آن علمي را كه با پارچه‌هاي سبز پوشيده شده است مي‌كشند.قالي‌كشان قالي را در سرچشمه روي زمين مي‌گذارند و دور آب، حلقه مي‌زنند و چوب‌هايشان را پياپي در هوا تكان مي‌دهند. پس از پايان آداب شست و شو، قالي را به صحن سردار مي‌برند. چند تن از بزرگان به سوي حاملان قالي پيش مي‌روند كه قالي را بگيرند، ليكن جوانان از تحويل دادن قالي سر باز مي زنند و با تكان دادن چوب هايشان بزرگان را از نزديك شدن به قالي دور مي كنند. سرانجام پس از كشمكش هاي بسيار و در لحظه هايي حساس و پرهياهو و در زير بانگ و فرياد "حسين ، حسين " و "الله اكبر، الله اكبر "، بزرگان فيني قالي را از جوانان مي‌گيرند و با تشريفات و احترامي خاص به داخل حرم مي‌برند .