مراسم قاليشويان مشهد اردهال
هنگامی که در سال ۱۱۶ه. ق مردم فین و دوستان علی بن محمدباقر خبر محاصره او را توسط عمال حکومت بنی امیه شنیدند بلافاصله چوب به دست به سمت اردهال حرکت کردند ، اما زمانی رسیدند که او کشتهشده بود. آنها حضرت را در قالی میپیچند و در نهر آبی که در آن نزدیکی است، شستشو میدهند و به خاک سپردند. در مراسم قالی شویان اهالی فین به یاد حوادث و رویدادهای مربوط قالیچه ای را به عنوان نماد قالی غرقه در خونی که امامزاده درآن پیچیده شده بود را شست و شو میدهند
هر سال در روز جمعه جار، چند جارچي در
محلات فين و محله بازار كاشان و روستاي خاوه از روستاهاي كاشان راه
ميافتند و گشتزنان به روش و سنت آبا و اجدادي خود با بانگ بلند و آوازي
خاص ندا در ميدهند و مردم را از فرا رسيدن روز موعود قاليشويان و هفته
زيارت امامزاده سلطان علي آگاه ميكنند.
يك تخته قالي پيچيده شده را كه
رويش يك تكه پارچه سبز كشيدهاند، از داخل حرم امامزاده بيرون ميآورند و
به بزرگان مي سپارند.جوانان با ديدن قالي به شور و هيجان ميآيند و با بانگ
و فرياد يا حسين، يا حسين براي بدست آوردن قالي به سوي آن هجوم ميآورند و
آن را از بزرگان ميگيرند . جوانان در پناه انبوه مردان چوب به دست (چوب
به عنوان سلاح رايج در آن زمان بوده است) قالي را از ميان جمعيت
ميگذرانند. در پيشاپيش دسته ، مردي سوار بر اسب با خود يك جانماز ترمه را
بر روي شانه حمل ميكند و در پي آن علمي را كه با پارچههاي سبز پوشيده شده
است ميكشند.قاليكشان قالي را در سرچشمه روي زمين ميگذارند و دور آب،
حلقه ميزنند و چوبهايشان را پياپي در هوا تكان ميدهند. پس از پايان آداب
شست و شو، قالي را به صحن سردار ميبرند. چند تن از بزرگان به سوي حاملان
قالي پيش ميروند كه قالي را بگيرند، ليكن جوانان از تحويل دادن قالي سر
باز مي زنند و با تكان دادن چوب هايشان بزرگان را از نزديك شدن به قالي دور
مي كنند. سرانجام پس از كشمكش هاي بسيار و در لحظه هايي حساس و پرهياهو و
در زير بانگ و فرياد "حسين ، حسين " و "الله اكبر، الله اكبر "، بزرگان
فيني قالي را از جوانان ميگيرند و با تشريفات و احترامي خاص به داخل حرم
ميبرند .