شرکت(انجمن) آموزش گردشگری و هتلداری کویر

اولين تصوير ذهني‌تان پس از شنيدن نام دشت هويج چيست؟ پاسخ اين پرسش بستگي به اين دارد كه پيش‌تر، از اين دشت ديدن كرده‌ايد يا نه. اگر قبلا اين دشت را نديده باشيد، طبيعتا خيال مي‌كنيد بايد دشتي بزرگ با مزارع هويج باشد، اما اگر آن را ديده باشيد آن وقت ياد زيبايي محض و طبيعتي پاك و دست نخورده مي‌افتيد؛ ياد دشتي بزرگ و پوشيده از چمن‌هاي تازه كه درختاني قطور و كهكنسال محاصره‌اش كرده‌اند.

البته تصور اول‌تان هم چندان نادرست نبود، چون گفته مي‌شود زماني اين دشت از مزارع هويج پوشيده شده بود. اما امروز اثري از اين مزارع نمانده است و كشاورزان ترجيح مي‌دهند به جاي هويج در زمين‌هاي كشاورزي اطراف دشت، محصولات ديگري همچون گيلاس بكارند تا دشت هر بهار در لفافه‌اي از گلبرگ‌هاي سپيد و صورتي پنهان شوند.

وقت گذراندن در طبيعت لذتبخش است، اما اگر دلتان خواست گردشي هم داشته باشيد در اطراف دشت به بقايايي از كاروانسرا و حمام صفوي و آبشار چويك برمي‌خوريد.

اگر بخواهيد از تهران به دشت هويج سفر كنيد، بايد حدود 5 كيلومتر در جاده لشكرك برانيد و لواسان را پشت سر بگذاريد تا به روستاي افجه برسيد، در شمال اين روستا دشت در انتظار شما، آغوش باز كرده است.